Trujillo, abenturazaleen hiria

Trujillo Extremadurako Cáceres probintziako udalerria da. Historiaurreko garaian eta erromatarren garaian leku garrantzitsua zen. Trujilloren koroa Kordobako emirerri omeiaren garaian eraikitako gotorleku arabiarra da. Eta arabiarra baino lehen, erromatar kanpamentu bat izan zen. Ingurabideko bide batek inguratzen du bere perimetroa, dorreez eta almenez zipriztinduta. Bertatik Extremadurako erdialdeko zelaien ikuspegi ordainezina ikusten da. Garai batean hiria inguratu zuten harresiek lau ate irekitzen dituzte. Barruan, Trujillo kalexka estu eta harriztatuetan barrena zabaltzen da. Kalexka horiek Espainiako agora ederrenetako bat den plaza nagusitik datoz, hiri epikoaren sintesia.

Forma asimetrikoarekin konformatu baino lehen, erreabala, merkatarien auzoa eta judutegi primitiboa izan zen. Erdi Aroko azoken, jolasen, autoen eta justuen agertokia ere izan zen, XVI. mendearen erdialdean, berpizkundearen eraginpean, jauregi handiak bertara agertu ziren arte. San Martin eliza harroa eta bertikala, habearte bakarrekoa, eta kanpai-horma airoso bat herriko plaza zaintzen dute. Dorreak herriaren ordu ofiziala adierazten duen erloju bat erakusten du.

Konkistaren Jauregia

Bere azpian, Francisco Pizarroren estatua dago, Carlos Rumsey eskultore amerikarraren brontzezko lana. Plazatik San Carlos Dukeen jauregira irteten da, Limaseko atearen parean. Gaur egun komentu kontzeptuista da eta Piedras Albaseko markesen jauregiaren ondoan dago. Baina plazako jauregirik garrantzitsuena Konkistaren Markesaren jauregia da, Hernando Pizarrok, konkistatzailearen anaiak, sustatua. Monumentu plateresko bikaina da, eta bere elementurik nabarmenena bere izkinetako batean duen balkoi handi bat da, alboetan Karlos V.aren armak dituen armarri erraldoi batez koroatuta, eta bertan Peruko konkistarekin lotuta dauden hainbat aipamen alegoriko ikus daitezke, baita Pizarro familiaren armarria ere. Plazan beste eraikin nabarmen batzuk daude, hala nola Kateen Etxea, Chaves-Orellana jauregia.

Trujillora joateko urteko sasoirik onenak udaberria eta udazkena dira, eta bertako gastronomia zabalean, hauek dira nabarmentzen diren produktuak: lurreko barazkiak eta lekaleak, gisatuak, erretinto-haragiak, ehiza, zopak, saldak eta, jakina, inguruko gazta eta hestebeteak.